ekstase
substantiv hankjønn
Opphav
frå gresk ‘sinnsforvirring, iver’Tyding og bruk
- sterk oppgløding;vill glede
Døme
- publikum var i ekstase;
- heile laget var i ekstase etter kampen
- tilstand med kjensle av å vere lausriven frå verda, fylt med noko guddommeleg eller heilt oppslukt og omslutta av ein idé
Døme
- kome i religiøs ekstase;
- narkotiske stoff som gjev ekstase