Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

dunvær

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fuglevær der ein sankar dun (1, 1)
Døme
  • sjeldne dunvær med ærfuglar;
  • drift av dunværet

vær 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver ‘fangstplass ved sjøen’; samanheng med verje (2

Tyding og bruk

  1. tilhelde, hamn ved havet der folk samlar seg og driv fiske frå
    Døme
    • i Nord-Noreg er det mange vær
  2. stad der ein sankar egg og dun av sjøfugl
    Døme
    • dunvær;
    • eggvær;
    • fuglevær