Nynorskordboka
dunvær
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit dunvær | dunværet | dunvær | dunværa |
Tyding og bruk
fuglevær der ein sankar dun (1, 1)
Døme
- sjeldne dunvær med ærfuglar;
- drift av dunværet
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit dunvær | dunværet | dunvær | dunværa |