Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hokjønn

grunn til at nokon er død

substantiv hankjønn

norrønt dauði, dauðr; samanheng med døy

det å døy;
dødsfall, bortgang
Døme
- eit liv etter døden;
- døme til døden;
- trufast inn i døden;
- li ein smertefri død;
- geita er dauden nær
personifisering av daude (1, 1)
Døme
- stå andlet til andlet med døden;
- dauden treffer oss alle;
- bli innhenta av dauden
noko som valdar daude (1, 1);
dødsårsak, bane (2
Døme
- dette blir min død;
- bli straffa med døden
i overført tyding: noko som forsvinn eller tek slutt;
fråfall, stogg
- - butikkdaude
  - avisdaude

død og forderving
ulukkeleg lagnad;
misere, elende, liding
det lukta død og forderving;
bringe død og forderving;
spå død og forderving
døy ein naturleg død
døy av sjukdom (i høg alder) utan uvanlege omstende
ho døydde truleg ein naturleg død;
dei fleste vil døy ein naturleg død
gå i døden for
friviljug ofre livet for
gå i døden for menneskeverdet
liggje for døden
vere døyande;
liggje på dødsleiet
liggje for døden i ei veke;
det året han låg for døden
med døden til følgje
som valdar død (1
ei ulykke med døden til følgje;
lekamsskading med døden til følgje
på død og liv
same kva det kostar;
med naudsyn;
absolutt (2, 2), plent (1)
dei skal på død og liv på fjellet i ferien;
katta skal på død og liv vaske seg
på liv og død
som gjeld livet;
som står om overleving
ein kamp på liv og død
sjå døden i auga
vere nære å døy
fiskarane har sett døden i auga mange gongar før;
dei såg døden i auga, men overlevde
til døde
(gjere noko) med døden som resultat
svelte seg til døde;
trene seg til døde
til sin død
heilt til ein døyr
bu åleine til sin død;
halde fast ved noko til sin død;
leve lykkeleg til sin død