Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

busetje, busette

busetja, busetta

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av bu (2

Tyding og bruk

  1. ta eller skaffe seg fast bustad (på ein plass)
    Døme
    • busetje seg i byen
  2. sørgje for bustad til (heimlaus person)
    Døme
    • busetje flyktningar i kommunane
Artikkelside

busett

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av busetje

Tyding og bruk

som har fast bustad ein viss stad
Døme
  • vere busett i utlandet
Artikkelside

land 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt land

Tyding og bruk

  1. del av jordoverflata som ikkje er dekt av vatn
    Døme
    • tørt land;
    • båten la frå land;
    • dra båten på land;
    • ro til land;
    • inne ved land
  2. geografisk og politisk eining;
    rike, stat
    Døme
    • her i landet;
    • dei afrikanske landa;
    • rike land;
    • land og folk
  3. grisgrendt område;
    landsbygd;
    til skilnad frå by (1, 1)
    Døme
    • bu på landet;
    • flytte frå landet til byen;
    • gjensidig forståing mellom by og land
  4. dyrka jordstykke eller mark;
    jordeigedom
    Døme
    • dei busette seg og rydda nytt land
  5. jordbotn, grunn (1, 1);
    terreng, lende;
    område
    Døme
    • fruktbart land
  6. førestelt eller abstrakt stad eller tilstand
    Døme
    • barndomens land

Faste uttrykk

  • bryte/erobre/vinne nytt land
    gjere noko som ikkje er gjort før, til dømes innan kunst eller vitskap
    • prosessen var eit forsøk på å bryte nytt land;
    • musikken erobrar nytt land;
    • forskarane vann nytt land for vitskapen
  • den må du lenger ut på landet med
    dette får du meg ikkje til å tru
  • gudsord frå landet
    naiv, urøynd person
  • gå i land
    slutte som sjømann
  • gå på land
  • hale/dra i land
    få i stand til sist;
    berge
    • hale i land sigeren;
    • dei drog prosjektet i land
  • her til lands
    her i landet
  • i land
    • på landjorda
      • ta arbeid i land etter nokre år til sjøs
    • opp på eller inn til land
      • hoppe i land frå båten;
      • vrakgods som driv i land
  • land og strand
    indre og ytre strok;
    mange stader;
    heile landet
    • fare land og strand rundt
  • på land
    på landjorda
    • forsøpling både i havet og på land
  • ro seg i land
    kome seg ut av ein floke (ved å endre taktikk)
  • sjå land
    sjå enden på eit langvarig arbeid eller liknande
  • ta land
    om båt: nå stranda
  • til lands
    • inn til land;
      i land (2)
      • kome seg til lands
    • på landjorda;
      på land
      • trafikken til lands, til sjøs og i lufta
  • vite kvar landet ligg
    skjøne den aktuelle situasjonen
Artikkelside

økumene

substantiv inkjekjønn

Opphav

av gresk oikoumene (ge) ‘den busette (verda)'

Tyding og bruk

i teologi: verd av kristne kyrkjer eller trussamfunn
Artikkelside

fødselsnummer

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

identifikasjonsnummer på elleve siffer for personar busette i Noreg, dei seks første for fødselsdag, fødselsmånad og fødselsår, dei fem siste for personnummer (1)
Artikkelside

normannar

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå germansk; same opphav som nordmann

Tyding og bruk

  1. nordisk viking som herja i Vest-Europa, særleg i Frankrike (og busette seg der)
  2. etterkomar etter nordiske vikingar i Normandie
Artikkelside

langobard

substantiv hankjønn

Opphav

av mellomalderlatin langobardus, longobardus ‘langskjegga’, jamfør norrønt langbarðr ‘langskjegg’; jamfør lombard

Tyding og bruk

person av germansk stamme som busette seg i Nord-Italia i folkevandringstida
Artikkelside