Avansert søk

5 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

vankant

substantiv hankjønn

Opphav

fra lavtysk; av van-

Betydning og bruk

rundet (og barket) kant, side på skurlast

skarpkant

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

  1. kant som er skarp
  2. om trelast: hel snittflate på alle kant- og sideflater;
    motsatt vankant

Nynorskordboka 3 oppslagsord

vankant

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; av van-

Tyding og bruk

  1. rundvoren, ikkje reinskoren kant, side (med bork) på skurlast
  2. skurlast med vankant (1)
    Døme
    • vankant og kvist

vankanta

adjektiv

Tyding og bruk

som har vankant (1)

skarpkant

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. kant som er skarp
  2. om trelast: heil skurdflate på alle kant- og sideflater;
    motsett vankant (1)
    Døme
    • skurdlast med skarpkant