Avansert søk

9 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

gauv

substantiv hankjønn

Opphav

beslektet med gyve

Betydning og bruk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

gauv 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med gyve

Tyding og bruk

Døme
  • ein gauv av snø;
  • gauven står

gauv 2

adjektiv

Opphav

av lågtysk gau ‘snøgg’; samanheng med guv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gauve spelemenn
  2. Døme
    • gauve elevar
  3. Døme
    • gauv ungdom
  4. Døme
    • gauv reiskap

gauve 3

gauva

verb

Opphav

samanheng med gov; gyve og gyse (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det gauvar etter bilane
  2. Døme
    • ølet gauvar
  3. Døme
    • det gauvar med makk

gyve

gyva

verb

Opphav

samanheng med gov; gyse (1 og gyte (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • snøen gyv;
    • støvet gyv;
    • sanden gyv
  2. fare fort, renne, fyke (2)
    Døme
    • gyve på nokon

Faste uttrykk

  • gyve laus på
    • ta fatt på
    • gjere åtak på nokon

gauving

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

gauv (2 person, gluping

gauve 2

substantiv hokjønn

Opphav

av gauve (3

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gauva står
  2. Døme
    • gauve på øl

gauve 1

substantiv hankjønn

Opphav

av gauv (2; truleg samanheng med gubbe

Tyding og bruk

mektig og vørd mann;

gautjuv

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk opphavleg ‘snøgg tjuv’; jamfør gauv (2

Tyding og bruk