Avansert søk

45 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

avslutte

verb

Opphav

fra dansk; trolig fra tysk

Betydning og bruk

  1. gjøre helt ferdig;
    gjøre opp
    Eksempel
    • avslutte forhandlingene;
    • arbeidet blir avsluttet for dagen;
    • avslutte en konto
  2. brukt som adjektiv
    Eksempel
    • en avsluttet gruppe

Nynorskordboka 44 oppslagsord

avslutte

avslutta

verb

Opphav

gjennom bokmål, frå dansk; truleg etter tysk

Tyding og bruk

  1. gjere heilt ferdig;
    gjere opp
    Døme
    • avslutte den politiske gjerninga si på ein verdig måte;
    • møtet blir avslutta med ein song;
    • avslutte ein rekneskap
  2. brukt som adjektiv
    Døme
    • ei avslutta gruppe

presens futurum perfektum

Tyding og bruk

verbalform som angjev ar noko er avslutta eller går føre seg før eit tidspunkt i framtida, uttrykt med presens av ‘skulle’, ‘vilje’ eller ‘kome til å’ og perfektum av hovudverbet med hjelpeverba ‘ha’ eller ‘vere’, til dømes ‘vi skal ha reist’, ‘vi vil vere reist’;
Sjå: presens

perfektum partisipp

Tyding og bruk

  1. verbform som blir brukt saman med hjelpeverba ‘ha’ eller ‘vere’ for å uttrykkje at noko er avslutta
    Døme
    • i setninga ‘ho har reist’ er ‘reist’ perfektum partisipp av ‘reise’
  2. brukt som adjektiv, til dømes ‘skadd’ i ‘ein skadd person’

eit avslutta/tilbakelagt kapittel

Tyding og bruk

noko ein har gjort seg ferdig med;
Sjå: kapittel
Døme
  • minna var eit avslutta kapittel;
  • å betale tv-lisens er eit tilbakelagt kapittel

daud og gravlagd

Tyding og bruk

Sjå: daud
  1. avliden og lagd i jorda
    Døme
    • keisaren er død og gravlagd for fleire hundre år sidan
  2. i overført tyding: avslutta og gløymd (2
    Døme
    • stykket er ikkje daudt og gravlagt heilt enno

leggje ad acta

Tyding og bruk

rekna som førebels avslutta;
leggje bort;
Sjå: ad acta

tyggje drøv på

Tyding og bruk

ta opp att ei sak eller eit emne gong på gong;
stadig halde fram med å tenkje på eller snakke om noko som er avslutta;
Sjå: drøv
Døme
  • tyggje drøv på dei same gamle argumenta;
  • no har vi togge drøv på dette temaet lenge nok

daud, død 2

adjektiv

Opphav

norrønt dauðr

Tyding og bruk

  1. ikkje lenger i live, avliden (1)
    Døme
    • ho er død no;
    • død eller levande;
    • bli erklært død;
    • ein daud fisk;
    • daude fluger i vinduskarmen;
    • daude planter
    • brukt som substantiv:
      • følgje den døde til grava;
      • stå opp frå dei døde
  2. som framstår livlaus
    Døme
    • bleike og daude augo;
    • snakke med ei daud røyst
  3. som har lite ferdsel, liv eller verksemd;
    Døme
    • staden verkar daud;
    • her er det heilt daudt
  4. som ikkje blir brukt meir;
    Døme
    • latin er eit daudt språk;
    • denne tradisjonen har vore daud lenge
  5. som ikkje fungerer meir;
    Døme
    • motoren er daud;
    • telefonen min er heilt daud
  6. som ikkje er relevant eller aktuell lenger
    Døme
    • bluesen er ikkje daud;
    • saka er heilt daud
  7. som kjennest slapp;
    Døme
    • daud i kroppen;
    • ein daud fot
  8. Døme
    • sjøen låg daud og still;
    • det er daudt i vêret;
    • ballen låg daud;
    • eit daudt publikum
  9. som er ugyldig;
    som ikkje tel (med)
    Døme
    • eit daudt kast;
    • eit daudt hopp

Faste uttrykk

  • daud og gravlagd
    • avliden og lagd i jorda
      • keisaren er død og gravlagd for fleire hundre år sidan
    • i overført tyding: avslutta og gløymd (2
      • stykket er ikkje daudt og gravlagt heilt enno
  • daud som ei sild
    heilt livlaus;
    steindaud
    • liggje daud som ei sild
  • daudt løp
    uavgjort resultat (i konkurranse, kamp eller strid)
    • det var daudt løp mellom konkurrentane
  • daudt prosjekt
    noko som er nyttelaust, fåfengd (2;
    fånytte
    • å klippe blautt gras er eit daudt prosjekt

kontrollprøve

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

prøve som blir teken for å kontrollere (1) noko
Døme
  • ta ei kontrollprøve to veker etter at behandlinga er avslutta;
  • læraren tok av og til kontrollprøver for å sjekke om elevane hadde gjort leksene

etter at

subjunksjon

Tyding og bruk

innleier ei leddsetning som uttrykkjer at noko skjer etter at handlinga i leddsetninga er avslutta;
seinare enn det tidspunktet da;
Døme
  • etter at regnet kom, har det vorte grønt;
  • dei kom på besøk etter at dei hadde vore på ferie