tarveleg
adjektiv
Opphav
norrønt þarfligr ‘naudsynt’; av tarvTyding og bruk
- enkel, billig, fattigsleg
Døme
- ein tarveleg barndom;
- eit tarveleg rom;
- den tarvelege kvardagen
- brukt som adverb:
- gå tarveleg kledd
- ussel, sjofel
Døme
- tarveleg oppførsel
- brukt som adverb:
- det var tarveleg gjort