Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verb

gje straff, refse eller tukte for ei misgjerd
Døme
- faren straffa barna strengt når dei var ulydige
døme for lovbrot
Døme
- den tiltalte er ikkje straffa før
i idrett: gjere betre eller overgå
Døme
- straffe den gamle rekorden med 2 tidels sekund;
- i hopp straffar utlendingane oss på lengdene

straffe nokon på pungen
straffe nokon med å krevje urimeleg høg betaling eller motyting
straffe seg
vere eller føre til plage
det straffar seg å seie noko slikt

substantiv hokjønn

ekstra spark, slag eller kast beint på mål som eit lag får tildelt når ein motspelar bryt visse reglar i eige straffefelt;