son
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt sonr, sunrTyding og bruk
- avkom, barn av hankjønn, motsett dotter
Døme
- dei har ein son og to døtrer;
- han er sonen til, åt ein vegarbeidar og ei vaskekone
- Jesus
- Faderen, Sonen og Den heilage ande
- mann i høve til det miljøet og den staden han er fødd og oppvaksen
Døme
- ein son av folket
Faste uttrykk
- vere sonen til far sinlikne far sin