renessanse
substantiv hankjønn
Uttale
renesanˊse; renesanˊgseOpphav
frå fransk; av latin renasci ‘bli fødd på nytt’Tyding og bruk
- periode i europeisk historie, ca. 1400–1600, med ny interesse for kulturen, filosofien og kunsten i antikken
- stilart i europeisk arkitektur og møbelkunst, mest levande i tida 1420–1550;
- i overført tyding: ny oppbløming
Døme
- sykkelen har fått ein renessanse