paranoia
substantiv hankjønn
Uttale
paranåiˋaOpphav
frå gresk ‘vanvidd’, av para- og nus ‘vit, forstand’; jamfør para-Tyding og bruk
- i medisin: forelda og utdatert nemning knytt til visse vrangførestillingar til dømes forfølgingsvanvit;
- kjensle av å vere forfølgd, ofte utan rot i røyndomen;overdrive sterk mistru