Nynorskordboka
paranoia
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein paranoia | paranoiaen | paranoiaar | paranoiaane |
| paranoiaer | paranoiaene | ||
Uttale
paranåiˋaOpphav
frå gresk ‘vanvidd’, av para- og nus ‘vit, forstand’; jamfør para-Tyding og bruk
- i medisin: forelda og utdatert nemning knytt til visse vrangførestillingar til dømes forfølgingsvanvit;
- kjensle av å vere forfølgd, ofte utan rot i røyndomen;overdrive sterk mistru