Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

miskunn

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt miskunn, opphavleg ‘det å ikkje skulde ein for noko’; samanheng med kunne ( i ei eldre tyding ‘skulde’

Tyding og bruk

særleg i religiøst språk: nåde, medynk

Døme

vise miskunn;
Guds miskunn

Fann du ordet du leita etter?