Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

koll 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kollr

Tyding og bruk

hovud (1), hårtopp
knaus, haug, bakke- eller fjelltopp;
kolle (3
brukt som etterledd i namn på planter som har ein tett topp av blomstrar
- - blåkoll
  - fjørekoll
  - jonsokkoll

Faste uttrykk

i koll
på hovudet, over ende
dette i koll

koll 2

substantiv ubøyeleg

Opphav

frå svensk

Faste uttrykk

ha koll på
ha kontroll på
dei hadde ikkje koll på økonomien

Fann du ordet du leita etter?