dusin
substantiv inkjekjønn
Opphav
gjennom lågtysk; frå fransk av douze ‘tolv’Tyding og bruk
mengd på tolv;
Døme
- eit dusin knappar
Faste uttrykk
- dusinet fullttolv stykker;
fullt hus - gå tretten på dusinet avvere heilt alminneleg, ordinær eller anonym