Artikkelside

Nynorskordboka

dusin

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit dusin	dusinet	dusin	dusina

Opphav

gjennom lågtysk; frå fransk av douze ‘tolv’

Tyding og bruk

mengd på tolv;

Døme

eit dusin knappar

Faste uttrykk

dusinet fullt
tolv stykker;
fullt hus
gå tretten på dusinet av
vere heilt alminneleg, ordinær eller anonym