Nynorskordboka
bråkast
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit bråkast | bråkastet | bråkast | bråkasta |
Opphav
av brå- og kastTyding og bruk
- hastig rørsle
Døme
- ho gjorde eit bråkast med hovudet
- brå vending (3)
Døme
- vere i ein posisjon som ikkje innbyr til radikale bråkast