Nynorskordboka
kast
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit kast | kastet | kast | kasta |
Opphav
norrønt kast; jamfør kaste (2Tyding og bruk
- det å kaste (2, 1)
Døme
- kast med stor ball;
- eit langt kast
- som etterledd i ord som
- spydkast
- terningkast
- lengd ein kan kaste
Døme
- bu berre eit kast frå kvarandre;
- ho vann med eit kast på 78 meter
- som etterledd i ord som
- steinkast
- det å setje not eller kaste snøre i vatn eller sjø;
Døme
- eit godt kast;
- dei fekk makrell på kvart kast
Døme
- eit kast på nåla;
- eit kast rundt ein påle
- hopp med vending, særleg i dans
- som etterledd i ord som
- hallingkast
- rundkast
- plagg eller tørkle til å slengje på seg;
Døme
- kome i kast med bjørnen;
- han hadde vore i kast med naboen
- dyngje eller haug som er kasta i hop;
- stad til å leggje ting på, særleg om ei hylle på sida av skorsteinen
Faste uttrykk
- gje seg i kast medgå i gang med
- kast i kastrundt og rundt
- ho trilla kast i kast ned trappa