Nynorskordboka
vanskjøtte
vanskjøtta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vanskjøttaå vanskjøtte | vanskjøttar | vanskjøtta | har vanskjøtta | vanskjøtt!vanskjøtta!vanskjøtte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vanskjøtta + substantiv | vanskjøtta + substantiv | den/det vanskjøtta + substantiv | vanskjøtta + substantiv | vanskjøttande |