Nynorskordboka
underretning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei underretning | underretninga | underretningar | underretningane |
Tyding og bruk
det å underrette;
Døme
- få underretning om noko;
- til underretning: kontoret er stengt kl. 11–12