Nynorskordboka
vitring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vitring | vitringa | vitringar | vitringane |
Opphav
norrønt vitring; av vitreTyding og bruk
varsling, melding, orientering
Døme
- få ei vitring om noko