Nynorskordboka
tremulant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tremulant | tremulanten | tremulantar | tremulantane |
Opphav
frå italiensk; jamfør tremulereTyding og bruk
- i musikk: tremolo (2)
- mekanisk innretning i eit orgel som får tonene til å vibrere
- i språkvitskap: vibrant