Nynorskordboka
stor
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
stor | stort | store | store |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
større | størst | største |
Opphav
norrønt stórrTyding og bruk
- som gjer mykje av seg;
Døme
- ei stor verksemd;
- Noreg har vore ein stor tørrfiskeksportør;
- tene store pengar;
- ein stor del av folket;
- stor skilnad;
- gjere stor skade;
- i stor målestokk;
- selje, kjøpe i stort;
- gjere nokon ei stor teneste
- høg (1
- (ikkje) ha store tankar om noko(n)
- sterk
- bruke store ord
- ved oppgjeving av ein sum, eit mål, ei vekt
- kor stor vart fangsten?
- huset er 104 m2 stort
- som adverb
- glede seg stort over, til noko;
- dominere stort
- med nekting
- ikkje ete stort;
- ikkje sjå stort anna enn bilar på turen;
- ho kan ikkje vere stort over 20 år
- i komparativ
- arbeide for større rettferd
- absolutt komparativ: heller dryg
- ein større lekkasje;
- det var ikkje noko større med snø
- i superlativ
- med største glede
Faste uttrykk
- i det store og heilealt i alt, stort sett, jamt over
- store og småvaksne og barn
- vere stor i kjeftenbruke sterke ord;
vere skrytete