Nynorskordboka
notere
notera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å noteraå notere | noterer | noterte | har notert | noter! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| notert + substantiv | notert + substantiv | den/det noterte + substantiv | noterte + substantiv | noterande |
Opphav
frå latin , av nota; jamfør note (1Tyding og bruk
- skrive opp
Døme
- notere opplysningar i ei notisbok
Døme
- bli notert av politiet;
- det vart notert tre nye verdsrekordar
- føre opp som gjeldspost i ein rekneskap;
Døme
- leverandøren har notert varene
- særleg på ein børs: gje opp eller fastsetje prisen på verdipapir, valuta eller varer
Døme
- dollaren vart notert i 7,20
Faste uttrykk
- notere seg bak øyretmerke seg
- notere segmerke seg, hugse
- det skal eg notere meg