Nynorskordboka
kule 2
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kule | kula | kuler | kulene |
Opphav
norrønt kúla ‘kul, hevelse’Tyding og bruk
Faste uttrykk
- gå ei kule varmtbli ein oppheta situasjon;
kome til ein konfrontasjon med høg temperatur- når det vart for mykje stress, kunne det gå ei kule varmt