Nynorskordboka
indikator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein indikator | indikatoren | indikatorar | indikatorane |
Uttale
indika´tor, i fleirtal indikaˊtorar; indikatoˊrarOpphav
frå latin , av indicare; jamfør indikereTyding og bruk
Døme
- låg blodprosent kan vere ein indikator på ein alvorleg sjukdom;
- ein indikator på lågkonjunktur
- i teknikk: instrument som viser tilstand eller utvikling
Døme
- indikatoren viste gasstrykket i maskinen
- i kjemi: kjemisk sambinding nytta til å påvise andre stoff