Nynorskordboka
havari
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit havari | havariet | havari | havaria |
Opphav
gjennom lågtysk, frå fransk avarie, av italiensk avaria; truleg opphavleg arabisk awarija ‘skadde varer’, av awar ‘skade’Tyding og bruk
Døme
- skuta leid totalt havari
- som etterledd i ord som
- felleshavari
- grosshavari
- større skade på køyretøy, maskin og liknande
Døme
- motoren fekk havari, og bilen hamna i grøfta
- som etterledd i ord som
- motorhavari