Nynorskordboka
forlis
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit forlis | forliset | forlis | forlisa |
Opphav
gjennom lågtysk, frå nederlandsk ‘tap’; jamfør forliseTyding og bruk
det å forlise (2);
Døme
- grunnstøyting og forlis;
- tiltak for å hindre forlis langs kysten