Nynorskordboka
fråvike
fråvika
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fråvikaå fråvike | fråvik | fråveik | har fråvike | fråvik! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fråviken + substantiv | fråvike + substantiv | den/det fråvikne + substantiv | fråvikne + substantiv | fråvikande |
Tyding og bruk
Døme
- fråvike prinsippa sine;
- reglane kan ikkje fråvikast
- ikkje stemme overeins;
Døme
- dei to forklaringane fråveik kraftig