Nynorskordboka
piercing, pirsing
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei piercing | piercinga | piercingar | piercingane |
| ei pirsing | pirsinga | pirsingar | pirsingane |
Opphav
frå engelskTyding og bruk
- det å lage hol gjennom ein kroppsdel for å kunne setje i eit smykke;det å pierce
Døme
- piercing av augebrynet
- hol i ein kroppsdel til smykke
- smykke til å plassere i ei piercing (2)