Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

substantiv intetkjønn

fra latin ‘liv’

verb

kløyvd infinitiv: -a

norrønt vita

ha kjennskap til;
ha greie på
Døme
- eg visste ikkje at du kom;
- veit du korleis det gjekk?
- det kan vere lygn, for alt eg veit;
- la nokon vite kva ein meiner;
- ikkje sei det til han du veit;
- så vidt du veit det!
- dei visste ikkje om det
ha skjøn på;
ha innsikt i
Døme
- ikkje vite betre;
- du veit ikkje kva du snakkar om;
- er ikkje dette sløsing, så veit ikkje eg;
- dei veit å innrette seg;
- vi visste ikkje mykje om reglane
vere sikker på
Døme
- du kan aldri vite;
- det er ikkje godt å vite kva ein skal tru;
- eg visste det ville gå slik

det beste ein veit
det ein rangerer høgast (innanfor eit slag)
pizza er det beste eg veit;
dansing er det beste han veit
det ein ikkje veit, har ein ikkje vondt av
det ein ikkje har kjennskap til, blir ein ikkje plaga av
gudane veit
det er ikkje godt å seie;
ingen kan vite
gudane veit korleis det gjekk til
ikkje vite av
ikkje godta eller ville ha med å gjere
eg vil ikkje vite av slurv;
ho vil ikkje vite av han
ikkje vite av seg
vere ute av seg;
ikkje vere fullt medviten
ikkje vite kva fot ein skal stå på
ikkje vite kva ein skal gjere
ikkje vite si arme råd
ikkje sjå nokon utveg
må vite
kan du vel skjøne
eg vart trøytt, må vite
vite korkje att eller fram
vere rådvill;
vere forvirra
han vart så forferda at han visste korkje att eller fram
vite korkje ut eller inn
ikkje sjå nokon utveg

substantiv inkjekjønn

frå latin ‘liv’