sabotere
sabotera
verb
Opphav
frå fransk ‘arbeide tregt, med ulyst’, av sabot ‘tresko, bremse’; opphavleg ‘øydeleggje med treskotramp’Tyding og bruk
drive sabotasje;
øydeleggje, forhale, la vere å gjere eller la vere å føre noko vidare
Døme
- sabotere dei nye pålegga;
- styret saboterte heile saka