Nynorskordboka
sabotasje
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sabotasje | sabotasjen | sabotasjar | sabotasjane |
Opphav
frå fransk, jamfør sabotereTyding og bruk
- kampmetode ved arbeidskonfliktar, under okkupasjon eller mot ein fiende, som går ut på å hindre produksjonen og skape kaos og vanskar med til dømes å setje ned arbeidstempoet eller øydeleggje kommunikasjonar, bygningar eller liknande
Døme
- dei utførte sabotasje mot kraftanlegget;
- aktivistane er mistenkte for sabotasjen
- det å gå utanom eller ikkje rette seg etter eit påbod
Døme
- tenåringen driv sabotasje mot alle forsøk på å avgrense skjermtida