ball 1
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt bǫllr ‘kule, ball’Tyding og bruk
- (lett) kule av gummi, plast og liknande til å leike eller spele med
Døme
- sparke ballen langt;
- dei liker å kaste ball;
- ballen dunka i golvet
- slag, pasning, skot i ballspel
Døme
- vinne dei første ballane;
- ein vanskeleg ball;
- slå lange ballar inn i midten
Faste uttrykk
- ha ballarvere modig
- ha mange ballar i luftagjere mange ting på ein gong
- kaste ballutveksle meiningar, jobbe seg fram mot ei løysing
- sjefen treng nokon å kaste ball med
- leggje ballen daud
- stoppe ballen og få han til å liggje still (til dømes i fotball)
- avslutte ei (vanskeleg) sak
- spele ballen over tilovergje neste trekk til
- staten spelar her ballen over til kommunane
- ta mannen i staden for ballengå laus på personen i staden for saka
- vere på ballen
- om ballspel (2): vere i kontakt med ballen
- spelaren var på ballen, men trefte ikkje reint
- involvere seg aktivt i noko som skjer;
ta initiativ, vere der det skjer- her forventar vi at statsråden er på ballen