kropp
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt kropprTyding og bruk
- organisk heilskap som utgjer eit menneske eller dyr;
Døme
- ta skade både på kropp og sjel;
- ho pustar ut og strekkjer på kroppen;
- ungdomane treng mat i kroppen;
- ha ein veltrent kropp;
- måren har ein slank og smidig kropp
- som etterledd i ord som
- dyrekropp
- kvinnekropp
- mannskropp
- menneskekropp
Faste uttrykk
- føle på kroppenoppleve direkte, i praksis