Nynorskordboka
skrog
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skrog | skroget | skrog | skroga |
Opphav
kanskje samanheng med norrønt skrokkr ‘kropp’Tyding og bruk
- kropp utan hovud og lemer;opna kropp av dyr, særleg bukhola
- hovuddel av fly, skip, vogn og liknande
Døme
- flyskrog;
- skipsskrog;
- skipet frårekna overbygg og rigg kallar vi skrog