Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

stuke 1

stuka

verb

Opphav

frå lågtysk eigenleg ‘vere stiv’; samanheng med stokk (

Tyding og bruk

klemme i hop med støytar mot enden

Døme

stuke ein bolt

stuke 2

stuka

verb

Opphav

samanheng med ståke

Tyding og bruk

vere uroleg;

ha det annsamt