Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 35 oppslagsord

strekning

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • havstrekning;
    • skogstrekning;
    • eige svære strekningar med skog
  2. Døme
    • bremsestrekning;
    • køyre ei lang strekning

gjennomgåande

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som berre passerer ein stad utan å stoppe;
    som går over ei heil strekning (utan stans eller skifte)
    Døme
    • gjennomgåande bussrute;
    • gata er opna for gjennomgåande trafikk
  2. Døme
    • ein gjennomgåande tendens;
    • den gjennomgåande haldninga er avvisande
  3. uavbroten frå ei side til ei anna
    Døme
    • boltane er gjennomgåande
  4. brukt som adverb: stort sett;
    vanlegvis
    Døme
    • eit gjennomgåande godt resultat;
    • gjennomgåande er det slik

fallhøgd, fallhøgde

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. strekning som ein foss eller ein lekam fell fritt
    Døme
    • fossen har ei fallhøgd på 50 meter
  2. i overført tyding: risiko for å mislykkast
    Døme
    • eit prestisjeprosjekt med stor fallhøgd

distanse

substantiv hankjønn

Uttale

distanˊse; distanˊgse

Opphav

gjennom fransk; frå latin distare ‘stå eit stykke unna’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • spelaren skåra frå lang distanse
  2. fullført strekning (2) på ei viss lengd eller innan eit visst tidsrom
    Døme
    • han har planar om å gå heile distansen;
    • ho sumde distansen på under ein time
  3. i idrett: strekning (2) på ei viss lengd som skal fullførast
    Døme
    • vinne tre distansar i symjing;
    • ha gode løparar på distanse
  4. i overført tyding: stort skilje;
    Døme
    • få distanse til hendingane;
    • mangel på fagleg distanse

Faste uttrykk

  • stå distansen ut
    halde ut til slutt utan å dabbe av
    • må øve på å stå distansen ut;
    • vilje til å stå distansen ut

mellomdistanse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. strekning som korkje er den lengste eller den kortaste (i ein viss kontekst)
  2. i idrett: distanse (3) mellom 400 og 3000 m
    Døme
    • ho slo konkurrentane på mellomdistansen
  3. i ruteflyging: strekning ein flyr på om lag fem timar

dagsreise, dagsreis

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

reise eller strekning som tek éin dag

myrdrag

substantiv inkjekjønn

Opphav

av myr og drag

Tyding og bruk

strekning med myrlende

køyrelengd, køyrelengde

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

strekning som eit køyretøy køyrer
Døme
  • bilen har fått lengre køyrelengd per lading

løpetur, laupetur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å springe ei viss strekning, særleg som trening

bane 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom tysk; frå mellomtysk , av bane ‘veg, lysning’

Tyding og bruk

  1. veg, linje (8), strekning som er lagt for å kome fram, særleg om trafikk
    Døme
    • bilen skjena over i feil bane;
    • ha fri bane
  2. Døme
    • sende varer med bana
  3. linje (8) eller lei som ei rørsle går i
    Døme
    • månen går i bane rundt jorda;
    • ei ballistisk bane
  4. i overført tyding: veg eller lei å følgje i tankane
    Døme
    • tenkje i faste baner
  5. livsveg, karriere (1)
    Døme
    • velje ei akademisk bane i livet;
    • hamne på den kriminelle bana
  6. oppmerkt (del av) idrettsplass;
    særleg oppmerkte spor (1, 1) som utøvaren skal halde seg i
    Døme
    • publikum storma bana etter fotballkampen;
    • skøyteløparen trekte indre bane
  7. del av eit dekk (2) som ligg mot vegen
    Døme
    • mønsteret i bana var nedslite
  8. om papir, tapet og liknande: det stykket av ein rull som når frå tak til golv
    Døme
    • vi treng 20 baner for å tapetsere stova
  9. flate på ymse slag reiskapar
    Døme
    • bana på hamaren er sliten

Faste uttrykk

  • bringe på bane
    nemne (noko), ta opp (eit emne)
  • i lange baner
    i større mengder
  • på bana
    med der noko går føre seg
    • politikarar kom på bana og protesterte