Nynorskordboka
dekk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit dekk | dekket | dekk | dekka |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med tak (1Tyding og bruk
Døme
- bli sendt under dekk;
- alle mann på dekk!
- spyle dekket;
- på øvste dekk;
- henge køya oppunder dekk
- som etterledd i ord som
- akterdekk
- boredekk
- båtdekk
- helikopterdekk
- ytre ring av gummi på eit hjul
Døme
- skifte dekk;
- punktere dekket;
- køyre med dårlege dekk
- som etterledd i ord som
- bakdekk
- bildekk
- gummidekk
- vinterdekk