Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 49 oppslagsord

staving

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å stave
  2. (del av eit) ord som er bygd opp av ein kjerne (vokal eller stavingsberande konsonant) med moglege andre lydar framfor og/el. bak seg
    Døme
    • ordet «kaste» er samansett av stavingane «kas» og «te»;
    • ikkje skjøne ei stavingikkje skjøne nokon ting

reduplikasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør reduplisere

Tyding og bruk

  1. i språkvitskap: oppattaking av (ein del av) ei staving

overlang staving

Tyding og bruk

i språkvitskap: staving med både lang vokal og lang konsonant eller eit konsonantsamband;
Sjå: overlang

overlang

adjektiv

Tyding og bruk

uvanleg lang
Døme
  • ein overlang film

Faste uttrykk

  • overlang staving
    i språkvitskap: staving med både lang vokal og lang konsonant eller eit konsonantsamband

opptakt

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. i musikk: ufullstendig takt (1, 1) som innleier eit musikkstykke
  2. i metrikk: trykklett staving som står framfor den første takta i ei verselinje
  3. byrjing, innleiing
    Døme
    • møtet mellom dei vart opptakta til eit rikt samarbeid

open

adjektiv

Opphav

norrønt opinn ‘vend oppover’; samanheng med opp

Tyding og bruk

  1. ikkje lukka eller stengd
    Døme
    • eit ope vindauge;
    • skjorta er open i halsen;
    • vegen over fjellet er open for biltrafikk;
    • ei open bok
  2. ikkje dekt til;
    utan ly
    Døme
    • ein open båt;
    • her er så ope for vinden
  3. med god plass og fritt utsyn;
    vid
    Døme
    • i open sjø;
    • ein open plass der folk møtest
  4. som ikkje er fylt;
    tom, ledig
    Døme
    • skjemaet har eit ope rom til underskrifta;
    • stillinga står open ut året
  5. tilgjengeleg for allmenta
    Døme
    • museet er ope på søndagar;
    • førelesingane på universitetet er opne;
    • eit ope møte
  6. som ikkje skjuler avgjerder og handlingar
    Døme
    • arbeide for eit ope samfunn
  7. utan atterhald;
    Døme
    • vere open mot nokon
    • brukt som adverb:
      • snakke ope om noko
  8. klar, tydeleg;
    • brukt som adverb:
      • han har lenge vore ope homofil
  9. Døme
    • vere open for nye synspunkt;
    • ha eit ope blikk for mangfaldet i samfunnet
  10. ikkje avgjord;
    uløyst
    Døme
    • eit ope spørsmål
  11. som ein kan utvide eller byggje ut
    Døme
    • opne ordklassar
  12. om vokal: som blir laga med låg tungestilling;
    om staving: som sluttar på vokal

Faste uttrykk

  • for open scene
    • med sceneteppet frådrege
      • applaus for open scene
    • som alle kan observere
      • ei oppgjerd for open scene
  • for opne dører
    med tilgjenge for publikum
    • rettssaka gjekk for opne dører
  • halde auge og øyre opne
    følgje nøye med
  • halde ope
    la butikk eller anna verksemd vere open for kundar
  • liggje ope i dagen
    vere heilt tydeleg
    • det ligg ope i dagen at det er duka for strid
  • med opne auge
    medviten om kva ein gjer
    • feil som er gjort med opne auge;
    • gå inn i ein vanskeleg situasjon med opne auge
  • ope brev
    brev til ein person eller institusjon som blir offentleggjort i pressa
  • ope landskap
    • landskap utan skog, åsar eller fjell som stengjer for utsyn
  • ope sår
    • sår som ikkje har fått skorpe på seg
    • vond konflikt
  • ope vatn
    isfritt vatn
  • på open gate
    i full offentlegheit så forbipasserande kan sjå det
    • ranet skjedde på open gate
  • spele med opne kort
    ikkje løyne noko
  • ta imot med opne armar
    ta imot med velvilje og glede
  • under open himmel
    ute i det fri

partikkel

substantiv hankjønn

Opphav

av latin particula ‘liten del’, av pars ‘del’

Tyding og bruk

  1. smådel av eit stoff
    Døme
    • radioaktive partiklar
  2. i språkvitskap: ubøyelege småord eller staving
    Døme
    • 'opp' i 'ta opp spørsmålet' er ein partikkel

monoftong

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk monophthongos, ‘enkel’ og ‘lyd’; jamfør mono-

Tyding og bruk

vokal med ein kvalitet som ikkje glir frå éin vokallyd til ein annan i same staving;
motsett diftong

korjambe

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk; jamfør kor (1 og jambe

Tyding og bruk

versefot som er sett saman av ei lang, to korte og ei lang staving (ein troke og ein jambe)

etterstaving

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

siste staving (2) i eit ord;
Døme
  • førestaving og etterstaving;
  • ‘kjærleik’ har etterstavinga ‘-leik’