Nynorskordboka
staving
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei staving | stavinga | stavingar | stavingane |
Tyding og bruk
- det å stave
- (del av eit) ord som er bygd opp av ein kjerne (vokal eller stavingsberande konsonant) med moglege andre lydar framfor og/el. bak seg
Døme
- ordet «kaste» er samansett av stavingane «kas» og «te»;
- ikkje skjøne ei staving – ikkje skjøne nokon ting