støype
støypa
verb
Opphav
norrønt steypa; kausativ til stupeTyding og bruk
- la flytande masse storkne i ei form
Døme
- støype knappar, kuler, lys;
- støype ein mur, eit golv (i betong)
- i overført tyding:
- dressen sit som støypt – passar svært godt;
- stoffet må støypast om i ei dramatisk form
- setje inn på rett plass
Døme
- støype det nye tilfanget inn i samlinga