Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

sløvast

verb

Tyding og bruk

Døme

ljåen sløvast raskt i steinete mark;
sløvast av rusmiddel;
ein sløvast av den daglege tralten

sløve

sløva

verb

Opphav

Tyding og bruk

gjere ukvass
Døme
- sløve knivsegga
gjere svak;
gjere likesæl;
svekkje, veikje (2
Døme
- medisinen sløva meg ned
vere uverksam
Døme
- dei hadde sløva heile dagen

sløv

adjektiv

Opphav

frå dansk, same opphav som slø

Tyding og bruk

om reiskap med egg (1, 1): som bit dårleg;
ukvass, slø (1)
Døme
- sløve knivar
svekt, veik;
skral (1), skrøpeleg (2);
slø (2)
Døme
- ha sløvt syn;
- vere gammal og sløv
dorsk og lat;
likesæl;
slø (3)
Døme
- sløve elevar

sløvne

sløvna

verb

Tyding og bruk

bli sløv eller sløvare;

hume

huma

verb

Opphav

jamfør norrønt húma ‘skumre’

Tyding og bruk

stå rådlaus, gjerandslaus;
fomle;
tale fomlande
Døme
- ho stod og huma og visste ikkje kva ho skulle seie
vere slapp, tung;
sture
Døme
- hesten stod der og huma heile dagen og ville ikkje ete
bli håttlaus av alderdom, tape seg, sløvast
Døme
- han tok til å hume
- upersonleg:
  det humar med han – det går til atters