Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
8 treff
Nynorskordboka
8
oppslagsord
selen
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
nylaging
av
gresk
selene
‘måne’
Tyding og bruk
gråleg, ikkje-metallisk
grunnstoff
(1)
med
atomnummer
34
;
kjemisk
symbol
Se
Artikkelside
sel
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
selr
Tyding og bruk
pattedyr av familien Phocidae som er tilpassa å leve i vatn
Døme
to selar var komne heilt inn i fjorden
;
isen var svart av sel
Artikkelside
sele
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
seli, sili
Tyding og bruk
innretning av reimar som ein spenner på hestar
eller
andre trekkdyr
Døme
leggje sele på ein hest
som etterledd i ord som
bogsele
hundesele
reimar
eller
band til å ha over akslene (og rundt brystet) til
til dømes
å bere med
eller
til å feste noko i
Døme
selane på ein ryggsekk
;
ein overall med selar
;
hugs å ta på selen når du set deg i bilen
som etterledd i ord som
buksesele
tryggingssele
vassele
Faste uttrykk
leggje seg i selen
ta i
;
anstrengje seg
;
røyne seg
dei hadde verkeleg lagt seg i selen for å bli ferdige i tide
Artikkelside
selegnag
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
gniding av selen på skinnet til hesten eller eit anna trekkdyr
Artikkelside
anstrengje
,
anstrenge
anstrengja, anstrenga
verb
Vis bøying
Opphav
gjennom
bokmål
,
frå
tysk
;
etterleddet
same opphav som
norrønt
strengja
‘drive hardt’
Tyding og bruk
røyne
(
2
II
, 1)
,
presse
(
2
II
, 4)
Døme
anstrengje
auga
Faste uttrykk
anstrengje seg
gjere seg umak
;
leggje seg i selen
;
røyne seg
Artikkelside
sveiv
2
II
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
av
svive
(
2
II)
;
samanheng
med
sveiv
(
1
I)
Tyding og bruk
det å svinge eller dreie rundt
;
sving
(1)
Døme
gjere ein sveiv med armen
luffe
Døme
selen har sveivar
Artikkelside
anstrengje seg
Tyding og bruk
gjere seg umak
;
leggje seg i selen
;
røyne seg
;
Sjå:
anstrengje
Artikkelside
Se
symbol
Tyding og bruk
i kjemi; for grunnstoffet
selen
Artikkelside