Перейти до основного вмісту
Доступність
ordbøkene.no, Cловник букмола та Словник нюношка

Розширений пошук

Простий пошук
Про розширений пошук
29 результатів

Словник нюношка 29 oppslagsord

konsonant

іменник чоловічий

Походження

frå latin , av consonare ‘klinge saman’

Значення та вживання

språklyd som blir danna når luftstraumen i munnhola blir stoppa eller hindra;
til skilnad frå vokal (1
Приклад
  • klanglaus konsonant;
  • vokalar og konsonantar
Сторінка статті

anti-

префікс

Походження

frå gresk anti ‘mot’, brukt framfor konsonant; jamfør ant-

Значення та вживання

prefiks (1) som viser at noko verkar mot eller er imot etterleddet;
Сторінка статті

staving

іменник жіночий

Значення та вживання

  2. del av eit ord som er bygd opp av ein kjerne (vokal eller stavingsberande konsonant) med moglege andre lydar framfor eller bak seg
    Приклад
    • ordet ‘kaste’ er samansett av stavingane ‘kas’ og ‘te’
  3. minste teikn til ytring
    Приклад
    • han har ikkje med ei staving sagt kva han meinte om saka

Фіксовані вирази

  • lukka staving
    staving som endar på ein konsonant eller ei konsonantgruppe
  • open staving
    staving som endar på ein vokal
Сторінка статті

overlang

прикметник

Значення та вживання

uvanleg lang
Приклад
  • ein overlang film

Фіксовані вирази

  • overlang staving
    i språkvitskap: staving med både lang vokal og lang konsonant eller eit konsonantsamband
Сторінка статті

muljere

muljera

дієслово

Походження

gjennom fransk mouiller ‘gjere blaut’, frå latin mollis ‘blaut, mjuk’; opphavleg ‘gjere mjuk’

Значення та вживання

uttale ein konsonant med ein j-liknande biklang;

Фіксовані вирази

Сторінка статті

enkel

прикметник

Походження

frå lågtysk ‘einaste’; samanheng med ein (2

Значення та вживання

  1. som er av éi eining;
    Приклад
    • enkle vindauge;
    • enkel vegg;
    • enkel tråd
  2. samansett av få delar;
    lite innfløkt;
    utan noko ekstra
    Приклад
    • enkel reiskap;
    • ein enkel melodi;
    • enkel kost;
    • enkel oppbygnad;
    • ein enkel, men elegant kjole;
    • gjere det enkelt
    • brukt som adverb
      • stova er enkelt møblert
  3. som krev lite;
    Приклад
    • ha enkle vanar;
    • leve eit enkelt liv;
    • dei er enkle folk
  4. lett å forstå, gjere eller bruke;
    Приклад
    • ei enkel oppgåve;
    • dette er enkelt å svare på
    • brukt som substantiv
      • det er ofte det enklaste som er det beste

Фіксовані вирази

Сторінка статті

dobbel, dobbelt

прикметник

Походження

gjennom lågtysk, frå fransk, opphavleg av latin duplus ‘tofalda, dobbelt så stor’; av duo ‘to’

Значення та вживання

  1. samansett av to like eller liknande delar
    Приклад
    • doble vindauge;
    • koffert med dobbel botn
    • brukt som adverb
      • brette arket dobbelt
  2. som kan tolkast på to måtar
    Приклад
    • eit ord med dobbel tyding
  3. to gonger så mykje
    Приклад
    • dobbel pris;
    • ha dobbel glede av noko
    • brukt som adverb
      • dobbelt så stor;
      • vere dobbelt tragisk
    • brukt som substantiv
      • auke talet til det doble
  4. brukt som etterledd i samansetningar der førsteleddet viser kor mange gonger noko er auka

Фіксовані вирази

  • dobbel bestemming
    substantivfrase med både determinativ (1 (bestemmarord) og substantiv i bunden form
    • ‘dette landet’ har dobbel bestemming
  • dobbel bokføring
    • bokføring som går ut på å føre kvar post på to stader, både på debet- og kreditsida
    • i overført tyding: det å oppgje usanne rekneskapstal eller halde noko skjult
  • dobbel bunden form
  • dobbel konsonant
    to like konsonantar skrivne etter kvarandre;
    dobbelkonsonant
  • dobbel statsborgarskap
    statsborgarskap som gjev rettar og plikter i to land eller statar
  • dobbelt bokhald
    • bokføring som går ut på at kvar post blir ført to stader, både på debet- og kreditsida
    • i overført tyding: det å oppgje usanne regnskapstal eller halde noko skjult
  • dobbelt opp
    to gonger ei gjeven mengd
    • dei har dobbelt opp av alt
  • dobbelt tonelag
    tonem 2
    • ‘bonde’ har dobbelt tonelag
  • i dobbel forstand
    med to tydingar
    • korpset må i dobbel forstand vere med på notane
  • kome under dobbel eld
    • bli skoten på eller overfallen frå to kantar
    • i overført tyding: bli angripen eller få kritikk frå to kantar
  • sjå dobbelt
    ha to synsbilete av same omgjevnader
Сторінка статті

vokal 1

іменник чоловічий

Походження

frå latin, substantivering av vocalis (littera) ‘klangfull (bokstav)’, av vox ‘røyst’

Значення та вживання

stemd språklyd som ein lagar med artikulasjonsorgana når ein lèt luft strøyme meir eller mindre fritt ut gjennom munnen;
til skilnad frå konsonant
Приклад
  • vokalane våre er a, e, i, o, u, y, æ, ø og å;
  • låge eller høge vokalar;
  • korte eller lange vokalar
Сторінка статті

supradental 1

іменник чоловічий

Походження

av supra- og dental (1

Значення та вживання

i språkvitskap: konsonant som blir artikulert med fremste delen av tunga mot gommen;
Сторінка статті

enkel konsonant

Значення та вживання

konsonantteikn som det ikkje er to etter einannan av;
til skilnad frå dobbel konsonant;
Sjå: enkel
Сторінка статті