heimsøkje, heimsøke
heimsøkja, heimsøka
дієслово
Походження
norrønt heimsǿkja ‘vitje’Значення та вживання
- straffe eller prøve med ulykke, motgang eller liknande
Приклад
- Gud vil heimsøkje dei for syndene deira
- om spøkjelse, ånd eller liknande: oppsøkje ein person eller ein stad, særleg for å plage eller hemne seg
Приклад
- bli heimsøkt av ei vond ånd;
- ho blir stadig heimsøkt av sin avlidne bror
- brukt som adjektiv
- heimsøkte hus