Nynorskordboka
heimsøkje, heimsøke
heimsøkja, heimsøka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å heimsøkaå heimsøke | heimsøker | heimsøkte | har heimsøkt | heimsøk! |
| å heimsøkjaå heimsøkje | heimsøkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| heimsøkt + іменник | heimsøkt + іменник | den/det heimsøkte + іменник | heimsøkte + іменник | heimsøkande |
| heimsøkjande | ||||
Походження
norrønt heimsǿkja ‘vitje’Значення та вживання
- straffe eller prøve med ulykke, motgang eller liknande
Приклад
- Gud vil heimsøkje dei for syndene deira
- om spøkjelse, ånd eller liknande: oppsøkje ein person eller ein stad, særleg for å plage eller hemne seg
Приклад
- bli heimsøkt av ei vond ånd;
- ho blir stadig heimsøkt av sin avlidne bror
- brukt som adjektiv
- heimsøkte hus