Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

erve 2

erva

verb

Opphav

norrønt erfa; av arv

Tyding og bruk

  1. få noko til eige frå avliden person gjennom slektskap eller testamente;
    overta noko frå nokon som ikkje lenger bruker det;
    Døme
    • erve garden etter foreldra;
    • erve ein ring frå ei tante;
    • ho ervde dei fleste kleda sine frå storesystera
  2. biologisk få overført eigenskapar eller særmerke frå foreldre eller frå individ som forplantar seg;

Faste uttrykk

  • erve ned
    la gå i arv
    • erve ned skikkar og tradisjonar;
    • bustaden kan ervast ned

erve 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt erfi ‘arveøl’; av arv

Tyding og bruk

Døme
  • smykkeskrinet går i erve